De kraamweek: mijn ervaring

Volgende maand wordt Davey 3 jaar. Mijn kraamweek is daarom al even een tijd geleden. Ongelofelijk, het klinkt cliché maar wat gaat de tijd hard! Voor mijn bevalling wist ik niet goed wat ik me voor de kraamtijd moest voorstellen. Nu ik erop terug kijk had ik veel dingen graag anders gedaan en gezien. Na al die tijd ben ik mijn ervaringen nog niet vergeten dus ik zou ze graag met jullie willen delen.

Davey werd op 29 Augustus om 23:00 uur uit het ziekenhuis ontslagen. Omdat ik een katheter had (daar vertel ik later meer over als jullie mijn bevallingsverhaal willen lezen) moest de kraamzorg nog dezelfde avond komen. Ik was enorm moe en 3 kwartier op een kraamzorg wachten is dan echt geen pretje. De kraamverzorgster kwam om 23:45 uur aan en ging om 02;00 uur weer weg. De klik was er gelijk al niet wat voor mij meteen voor een ongemakkelijke sfeer zorgde.

Wat er zo’n eerste ontmoeting gebeurt? Voorstellen, de eerste onderzoeken bij Davey en mij doen en laten zien waar al onze spulletjes staan. Verder zaten wij met nogal wat vragen. Het was die avond behoorlijk warm en een pakje + dikke dekens om doen leek ons niet zo'n goed idee. Maar Davey had koorts dus het moest. Toen de kraamverzorgster vertrokken was waren Don en ik beiden kapot maar konden niet in slaap komen. We lagen alleen maar naar het wiegje te kijken waar ons prachtige ventje in lag.

Het contact met de kraamzorg ging wat moeizaam. De klik was er jammer genoeg gewoon niet. Verder kregen wij minder zorg omdat wij inwonend zijn. Ik had een katheter waardoor ik mezelf continu vies voelde. Verder kon ik nog niet alleen lopen door de duizeligheid maar ze hielp mij niet met wassen en/of douchen. Waardoor ik continu Don moest roepen om mij te helpen. Verder hebben wij op dag 3 gezegd of het bed niet eens verschoont moest worden omdat ik al 3 dagen in mijn eigen bloed lag.

Don was maar een week bij ons in huis waardoor hij heel veel kraamvisite in deze eerste week wilde. Achteraf heb ik hier enorm veel spijt van. Davey kon zijn ritme niet lekker oppakken en voor mij was dit ook gewoon veel te druk. Rusten? Dat kwam er niet van omdat er elke middag wel bezoek op de planning stond. Soms niet 1 maar zelfs 2 hele gezinnen. Een uurtje? Neejoh een hele middag. Als ik er op terug kijk kan kraamvisite zo overweldigend zijn maar een bemoeiend. Ze denken alles te weten en je wordt overspoelt met adviezen. Na een tijdje werd ik hier wel een beetje gek van. Oh wat kan ik lekker klagen he, haha. 

Lichamelijk voelde ik me niet goed. Die katheter zat in de weg en ik had zoveel last van mijn stuitje dat ik niet kon zitten en alleen in bed kon liggen. Zelfs in bed kon ik mij niet omdraaien. Don vond sommige nachten enorm moeilijk omdat Davey zoveel last had van krampjes. Ik had het gevoel dat ik niks voor hem of mijn kindje kon doen. Ik lag er maar bij en zelfs mijn hoofd omdraaien was al teveel energie.

Van mijn kraamweek heb ik dus niet kunnen genieten maar dat heb ik daarna 3 keer dubbel ingehaald. Ik geniet continu van mijn kleine ventje en ik ben hem enorm dankbaar dat ik zijn mama mag zijn.